نوت بوک، همانطور که امروزه می شناسیم، در سال 1902 توسط J.A. اختراع شد.
برچال، که به این فکر افتاد که چندین صفحه را با یک تکه مقوا به هم بپیوندد تا چیزی را که اکنون یک دفترچه یادداشت می نامیم تشکیل دهد.
دفترچه یادداشت، نوت بوک یا دفترچه یادداشت کتاب کوچکی است که برای یادداشت برداری استفاده می شود.
ما می توانیم دفتر مخصوص آبرنگ را جانشین پاپیروس بدانیم (کلمه پاپیروس از واژه یونانی πάπυρος papyrus که در لاتین پاپیروس است (جمع پاپیروس) است که مصریان در قدیم از آن استفاده می کردند.
به معنای “گل پادشاه” است.
از آنجایی که تفصیل آن در انحصار بود، منشأ کلمه کاغذ نیز می باشد.
به همین ترتیب، پیشینی نیز می‌تواند لیتوگرافی باشد، روشی چاپی که شامل کشیدن نقاشی، متن یا عکس روی یک سنگ آهکی یا یک صفحه فلزی است.
امروزه تقریباً در حال استفاده نیست، به جز به دست آوردن و تکثیر آثار هنری.
خالق آن آهنگساز آلمانی آلویس سنفلدر در سال 1796 بود. از نظر ریشه شناسی، کلمه “لیتوگرافی” از واژه های یونانی lithos، “سنگ” و graphe، “طراحی” گرفته شده است.
به مخترع آن، J.A. برچال، عدم اشاعه، شناخت و بررسی هایی که در مورد شخصیت، داستان، مکان و دلایلی که منجر به این اختراع یا بهبود شده است، کنجکاو و تا حدی وحشتناک است.
در سال 1867، بیرچال صاحب یک کتابفروشی شد که در سال 1844 در شهر لانستون استرالیا (جزیره تاسمانی) تأسیس شد.
در یک صدمین سالگرد آن، هیچ بازنگری در مورد چنین اختراعی در مراسم بزرگداشت انجام نشده بود.
در سال 2017، کسب و کار بسته شد.
اختراعی که بیرچال آن را لوح تحریری شهر نقره ای نامید، چندان مورد پذیرش قرار نگرفت و این خود او بود که این دفترها را ساخت.
