کندو زنبور عسل این عنصر اساسی است که بدون آن بهره برداری از کلنی های زنبور عسل نمی تواند آغاز شود.
اگر در گذشته از کندوهای اولیه استفاده می شد که از تنه صنوبر، حصیری، کاه یا نی ساخته می شد، امروزه نمی توان فعالیت کندو را بدون استفاده از کندوهای سیستماتیک تصور کرد.
اجزای اصلی کندو، صرف نظر از افقی یا عمودی بودن آن به شرح زیر می باشد.
کف کندو، بدنه، روکش، دیافراگم ها و قاب کندو عسل مخصوص بچه دار شدن یا تولید محصول.
قاب ها باید به راحتی در کندو قابل مانور باشند.
امکان تهویه فضا در زمان نیاز وجود داشته باشد.
به راحتی قابل رسیدگی باشد.
از چوب سبک، ارزان و جامد با امکان ثابت نگه داشتن دمای داخل بدون توجه به فصل.
اتصالات اجزای تشکیل دهنده باید به گونه ای باشد که رطوبت به داخل کندو نفوذ نکند.
کندوی عمودی از دو بدنه روی هم قرار گرفته که هر کدام دارای 12 قاب هستند.
کندوی زنبور عسل مورد استفاده زنبورداران تا دهه 50 که بیشتر جزئیات از آن گرفته شده بود، دو نوع بود: افقی و عمودی.
با گذشت زمان، این انواع به طور فزاینده ای کامل شدند، اما عناصر سازنده تا حد زیادی یکسان باقی ماندند.
کندو زنبور عسل چه شرایطی باید داشته باشد؟
برای اطمینان از فضای مربوط به قدرت خانواده زنبور عسل، از نظر عملکردی امکان کاهش یا افزایش حجم در کندو بسته به تکامل خانواده وجود دارد.
کندو افقی بزرگتر با حدود 20 قاب است. این کندو به دلیل ظرفیت بیشتر آن، از دیرباز مورد استقبال و استفاده زنبورداران آماتور بوده است.
در این نوع کندو، رشد خانواده زنبور عسل به صورت عمودی انجام می شود و تا حد زیادی به محیط زندگی طبیعی آن نزدیک می شود. ما قطعات قابل جابجایی زیر را پیدا می کنیم: یک پایه یا پایین، یک بدنه، دو انبار، یک پوشش، زائده های تشکیل شده توسط 10 قاب در بدنه، یک دیافراگم، یک تغذیه کننده برای سکو به همراه دستگاه ثابت در صورت استفاده از دروگر چوپانی
وزن کندوی مونتاژ شده حدود 35 کیلوگرم است
